Dag 17 Illinois

 

We hebben besloten om vandaag nog een stuk Route 66 te rijden voor we terug gaan richting Chicago, onze laatste plaats vanwaar we naar huis vertrekken. Na een ontbijtje gaan we op pad en zitten al snel weer op de Route 66. We komen eerst in Chenoa, een erg oude plaats, veel leegstand en oude en vervallen huizen maar toch had het wel wat. Er staat hier een huis wat in het U.S. National Register of Historical Places staat. Het is een huis gebouwd in 1855 en er is een stuk aangebouwd in 1863. Het was van een rijke agrarier die Chenoa heeft opgebouwd in 1854, Matthew T. Scott.

Chenoa

Route 66 Memory Lane

In Lexington is Route 66 Memory Lane, een stuk van 1 mijl van de originele Route 66 uit 1926. Dit stuk is normaliter afgesloten voor verkeer, het is alleen geopend voor voetgangers. Auto's mogen hier alleen rijden tijdens festivals. Maar......de hekken waren open dus we zijn er gewoon ingereden, dat is echt een leuk stukje om te rijden! Het cementen wegdek is overal gescheurd en er groeit gras en onkruid tussen maar het nog goed te rijden. Een onverwachte verrassing voor ons!!

In Towanda zien we de "Death Man's Curve", een gevaarlijke bocht in de oude Route 4 die deel uitmaakt van de originele Route 66 voor 1940. Deze bocht verraste reizigers die hier niet bekend waren en die de scherpte en de smalheid van de bocht vaak verkeerd inschatte. Veel ongelukken zijn veroorzaakt door reizigers uit Chicago die te hard reden op een voor hen onbekende weg!

Spraque Super Service Station

De volgende plaats is Bloomington/Normal, twee plaatsen die toch altijd in een adem worden genoemd! We zien hier een oud benzinestation, het Spraque Super Service Station. Dit twee verdiepingen tellende in Tudor-t-Revival steil gebouwde station dateert uit 1931. Route 66 reizigers konden hier naast benzine tanken, ook eten of wat drinken in het cafe. De bovenverdieping werd bewoond door de eigenaar en zijn gezin en een werknemer. Het station is sinds 1976 gesloten maar het is genomineerd om geplaatst te worden op de lijst van historische plaatsen en er zijn ook plannen om er of een informatiecentrum van te maken of een Bed & Breakfast.

Funk's Grove

Ook in Bloomington/Normal is het Historical Normal Theater. Het is een oud theater wat volledig gerestaureerd is naar de originele staat zoals het was in 1937. Er worden klassieke films vertoond en live theater voorstelling en concerten of optredens van bands. Verderop in Funk's Grove is de plaats waar ze "Maple Sirup" maken.  Niet dat we daar nu veel van zien want dat wordt alleen in januari/februari gemaakt als het koud is. Maar we kijken hier een beetje rond en kopen een klein flesje stroop voor het idee!

In McClean  is de Dixie Truck Stop. In 1928 huurden J.P. Walters en John Geske een deel van een garage en gingen sandwiches verkopen aan Route 66 reizigers en truckers. In de 30er jaren groeide dit uit tot een volledig restaurant en cabins. De Dixie is van 1928 tot 2003 in handen geweest van de Geske familie en slecht een dag gesloten geweest na een brand in 1965. Sinds die tijd zijn er verschillende eigenaren geweest maar de Truck-stop bedient nog steeds reizigers langs de Route 66 en de Interstate 55, 24 per dag en 365 dagen per jaar!

Atlanta

In Atlanta hebben we een wat langere stop. We gaan koffie drinken met een lekker stuk Chocolate Pie er bij in het Palm's Grill Café wat er al is sinds 1935. Het is gerestaureerd naar de originele staat. Helaas is het café er niet op vooruit gegaan sinds we hier in 2010 zijn geweest. De vrouw die het toentertijd  beheerde, moest er helaas door ziekte mee op houden. Er is na die tijd meerdere malen een nieuwe beheerder geweest. Er staat nu wel een aardige dame in maar het was veel rommeliger.  

Bunyon Statue

Gunmar Mast Trading Post

Er tegenover is het 19 foot grote Bunyon Statue, een geliefd foto-object. Oorspronkelijk stond dit beeld voor het Bunyon's Restaurant in Cicero. Het is hier naar toe gehaald door John Weiss, een man die w66 e in 2010 ontmoet hebben bij het afgebrande Riviera Restaurant. Hij doet heel veel voor de Route in Illinois. Bij de Gunmar Mast Trading Post zijn we ook een tijd zoet want de eigenaar zat op zijn praatstoel! Hij had hele verhalen over de geschiedenis van de Verenigde Staten want hij had een nieuwe film gezien die net in de bioscoop draaide "America". Het was ontzettend interessant maar op een gegeven moment wilden we wel verder! Atlanta is een klein plaatsje maar ze doen wel veel om aantrekkelijk te zijn voor toeristen!

Lincoln is onze eindbestemming vandaag. Voor we naar het reeds geboekte hotel gaan, kijken we even bij de Mill. Dit is ook een gebouw waar Willem een maquette van heeft gemaakt. In 1929 is dit Nederlands uitziende gebouw geopend als restaurant. In 1945 is het door de nieuwe eigenaar uitgebreid met een danszaal en een bar. Het restaurant was beroemd om zijn schnitzels. Het is in 1996 gesloten. In 2007 is men begonnen met de restauratie van het gebouw maar daar zit weinig schot in. We zagen wel dat ze er mee bezig waren want het dak was vernieuwd. Zal ook wel een geld-kwestie zijn!

Het Best Western Hotel ligt achter het terrein waar de grootste overdekte huifkar staat met een beeld van Lincoln er in. Het is weer een fijne, nette en ruime kamer. We eten bij het Bonaza Steakhouse, weer zo'n zaak waar je besteld en direct afrekent bij de kassa. Met je bestek en je drankje ga je dan naar een tafel. Vleesgerecht wordt dan gebracht maar je kan ook gebruik maken van het buffet. We hadden eerder moeten zien wat hier allemaal in lag want dan hadden we geen vleesgerecht besteld!