Dag 19 Illinois

Bonen...

We zitten hier echt in de "Country" zoals ze het hier noemen! Na een ontbijtje gaan we weer op pad en we rijden eigenlijk gelijk al weer tussen de maisvelden door. Op een gegeven moment zien we ineens een klein hertje langs de kant van de weg Het bleef even staan maar schoot toen tussen het mais in. We zagen bij een boerderij een vrouw die het gras aan het maaien was. Willem stopte en vroeg aan haar wat het andere gewas was wat we heel veel zagen. Dat waren allerlei soorten bonen. Ze vertelde dat het mais dit jaar op de "4th" 40 tot 50 cm hoger was dan normaal! Dat het hoog was hadden we gezien, het kwam boven mij uit!

We reden naar Starved Rock State Park, een park waar de American Eagle in de winter regelmatig te vinden is. Toen we er aan kwamen dachten we al, wat is het hier druk! Ze hadden hele busladingen Chinezen of Japanners los gelaten en overal zaten groepen mensen te bbq'en. We zijn even naar de rivier toegelopen, hebben een paar kolibries gezien en pelikanen maar zijn daarna weggegaan. We zijn verder gereden op de Illinois River Road. Verderop hadden we een paar keer een plekje waar we gewoon even rustig bij de rivier konden kijken.

In Morris hebben we even de snelweg gepakt wat we normaliter niet doen, maar we wilden de Route 66 nog even rijden. We zijn via Wilmington en Elwood weer richting Joliet gereden. In Wilmington nog even bij de Launching Pad gekeken. Het is toch eeuwig zonde dat die zaak gesloten is. Als je naar binnen kijkt, dan ziet alles er hartstikke goed uit. Ze hebben hele leuke tafeltjes staan met een kaart erop van de Route 66. Ze zullen hier ook wel hetzelfde probleem hebben als in andere plaatsen langs de route, er zijn nog maar weinig mensen die de Route 66 echt kennen en de historie willen behouden!

En dan zijn we ineens eens 6 kwijt...

Aan het eind van de middag zijn we in Joliet en we hebben weer een kamer beneden gelukkig. We zijn gaan eten bij Applebee's waar weer het nodige fout ging. Dat hebben wij helaas wel vaker bij deze zaak. Onze voorkeur gaat toch uit naar zaken zoals Outback Steakhouse of Texas Roadhouse. We hebben hierna bij het hotel naar het vuurwerk zitten kijken wat werd afgestoken ter ere van de "4th of July" oftewel "Independence Day". Het was vrij snel over. Er zaten overigens soms aardige klappen tussen!!

Mijn beleving is toch iets anders (Willem).
Monique is naar bed gegaan en ik zit met een biertje als grote vriend wat foto's bij het verslag te plaatsen. Om te roken moet ik naar buiten toe want dat mag niet op onze kamer. Of het verschil uit maakt of je wel of niet op de kamer rookt maakt volgens mij vanavond niets uit. Via de airco komt namelijk de onaangename lucht van een zelfgemaakte rookbom naar binnen. Zelf maken is een stuk goedkoper dan kopen natuurlijk en dat vond het buurjongetje ook.

Toch besluit ik om naar buiten te gaan om te roken. Er hangt buiten een kruitdamp en ik kan door de rook heen nog net zien dat de bewoners van 3 deuren verder een hekel aan de bureaustoel hadden. Een grote neger en zijn vrouw hebben volgens mij ook genoeg van de hobby van het buurjongetje en lopen met hun koffers en hun ziel onder hun arm voorbij op weg naar de receptie (ik denk dat ze een andere kamer willen). Ik groet ze, ze groeten terug "Happy 4th". Dan volgt er ineens een harde klap, de vader van het neger jongetje heeft dus ook een hobby. De bovenburen zijn volgens mij ook met hun hobby bezig want ik hoor al geruime tijd een vreemd bonkend geluid.

Er gaat een autoalarm af en ik hoor af toe nog knallen. Dan hoor ik een zwaar ronkend geluid, het is niet Monique maar de oude Cadillac van de buurman van 2 deuren verder.

Hij parkeert naast de combinatie van onze buurman. Onze buurman van vanavond heeft een aparte manier van parkeren, hij zet zijn pickup met aanhanger gewoon over 5 parkeervakken heen terwijl er langs de weg genoeg plaats is... 

De bovenburen zijn volgens mij klaar met hun hobby want het is inmiddels stil geworden. Boven geen vuurwerk meer maar buiten is het nu ook rustig, ik denk dat het voor mij ook tijd is om te gaan slapen.
Eerst nog even een paar muggen een andere kant op sturen en dan mag ik...trust...

Toch nog een knal...maar dat was een mug...